مقاله “سرمایه اساسی اقتصاد خلاق: نقش سرمایه فکری، اجتماعی، فرهنگی و نهادی”. در سال ۲۰۲۳ به نویسندگی اوسات و همکاران در مجله گردشگری و کسب و کار آپولو منتشر شد. هدف اصلی از انجام این پژوهش، آشنایی مردم از چیستی اقتصاد خلاق و سرمایه اولیه برای توسعه اقتصاد خلاق می‌باشد.

مقدمه:

نویسندگان در بخش مقدمه، به این موضوع اشاره می‌کنند که در سال‌های اخیر، اقتصادخلاق، عنوان پیشران احیای صنایع پس از دوران پاندمی کرونا را یدک می‌کشد و بازار دیجیتال، تمرکز دولت‌ها و سیاست‌گذاران را به خود اختصاص داده است.

موضوع دیگری که در مقدمه بدان اشاره می‌شود آن است که کشور اندونزی در رتبه سوم کشورهایی قرار می‌گیرد که تولید ناخالص داخلی آن توسط بخش اقتصاد خلاق تامین می‌شود. بنابراین، جهت تامین فرصت‌های شغلی جدید، توجه به دوام بلندمدت صنایعی نظیر صنایع‌خلاق در کشورهای چون اندونزی، که صنایع خلاق در آنجا جایگاه ویژه‌ای دارد، دوچندان می‌شود.

روش‌مطالعه، کتابخانه‌ای و منابع تحقیق از پایگاه‌های اطلاعاتی به‌دست می‌آیند. محدوده مقالات از سال ۲۰۱۵ به این سو می‌باشد. مجموعاً ۵۳ مقاله  به‌دست می‌آید. این تحقیق از نوع کیفی می‌باشد و روش جمع‌آوری داده‌ها نیز شامل ثبت و ضبط اطلاعات مهم برای تجزیه و تحلیل می‌باشد.

نتایج:

     . اقتصادخلاق:

در این بخش، اقتصاد خلاق تعریف می‌شود. نویسندگان، اقتصادخلاق را روشی برای نگریستن به اقتصاد که در آن نوآوری شیوه‌های نوین تفکر اولویت دارد، تعریف می‌کنند. همچنین سرمایه انسانی به‌ویژه ایده‌ها و اطلاعات را محرک اصلی فعالیت‌های اقتصادی در اقتصاد خلاق به‌حساب می‌آورند.

نکته دیگری که نویسندگان در این قسمت به آن اشاره می‌کنند، آن است که صنایع مبتنی بر خلاقیت بدون پیشرفت علم و حفظ تاریخ امکان وجود ندارند. به‌عنوان نمونه، تاریخ فرهنگی اندونزی را نوعی از اقتصاد خلاق تعریف می‌کنند، که موجب رشد اقتصادی و افزایش شناخت بین‌المللی از فرهنگ اندونزی می‌شود.

• سرمایه‌های اساسی اقتصادخلاق:

در این قسمت، ایده‌های اساسی اقتصاد خلاق تعریف می‌شود.

الف) سرمایه فکری:

اوسات و همکاران سرمایه فکری را به عنوان دانشی در یک سازمان تعریف می‌کنند که توان ایجاد مزیت رقابتی را داشته و شامل مهارت‌های مدیریتی، ثبت اختراع و فناوری می‌شود. به‌عبارت دیگر، شایستگی، دانش، توانایی، مهارت، فداکاری و مسئولیت‌پذیری درکنارهم قرار می‌گیرند و سرمایه فکری را شکل می‌دهند.

ب) سرمایه اجتماعی:

نویسندگان، سرمایه‌ اجتماعی را مجموعه ارزش‌های مشترک بین مالکان، مدیران و کارکنان‌‌ شرکت، تعریف می‌کنند. فرهنگ، اخلاق‌کاری، ویژگی‌های نیروی‌کار، ارزش‌ها و تعاملات بین فردی را نیز جزئی از سرمایه اجتماعی می‌دانند. ایشان همچنین اعتماد هنجارها شبکه‌های مرتبط با تعاملات اجتماعی را نیز جز سرمایه اجتماعی تعریف می‌کنند.

ج) سرمایه فرهنگی:

نویسندگان، فرهنگ را شامل مواردی چون باورها، موضع‌گیری‌ها، روال‌ها و قراردادها می‌دانند و مواردی چون فیلم، نقاشی و میراث فرهنگی را اشکال مختلف سرمایه فرهنگی به حساب می‌آورند و معتقدند که کشورها در طول زمان از طریق این اشکال، سرمایه اجتماعی را انباشت می‌کنند.

د) سرمایه نهادی:

این سرمایه، چهارمین تعریفی است که نویسندگان در این بخش بدان اشاره می‌کنند و آن را سرمایه انسانی یک کسب و کار تعریف می‌کنند و به عواملی نظیر سیاست‌های منابع‌ انسانی، آموزش و جبران خسارت، سیستم‌های اطلاعاتی، سیستم‌های مدیریت دانش، دستورالعمل‌ها و اخلاق کاری به عنوان یاری‌رساننده سرمایه نهادی اشاره می‌کنند.

• ارکان اقتصاد خلاق:

الف) منابع:

ورودی مورد نیاز در فرایند خلق ارزش افروزده تعریف می‌شود.

ب) صنعت:

به بیان ساده، صنعت به تمام اقداماتی که توسط مردم برای تولید، توزیع، تجارت و استفاده از کالاها و خدمات تولیدشده در یک منطقه خاص انجام می‌شود، اطلاق می‌شود.

ج) تکنولوژی:

تکنولوژی ازآنجاکه ابزاری پایه‌ای برای علم محسوب می‌شود، به عنوان رکنی از اقتصاد خلاق تعریف می‌شود. از طریق تکنولوژی، انسان‌ها می‌توانند خلق، تولید و همکاری داشته و اجتماعی گردند.

د) نهادها:

از آنجا که نظم اجتماعی متشکل از هنجارها، رویه‌ها، مقررات و قوانین می‌باشد؛ لذا می‌توان آن را رکنی از اقتصاد خلاق به‌حساب آورد. در حالت رسمی، نهادها، شامل قوانین و مقررات و در قالب غیررسمی، شامل نظام‌های ارزشی، آداب و رسوم و هنجارها می‌باشد. بنابراین داشتن سیستمی که حافظ موفقیت مستمر اقتصاد خلاق باشد، لازم و مهم می‌باشد.

ه) موسسات مالی:

حمایت موسسات مالی از کسب و کارهای خلاق را می‌توان از جمله مواردی دانست که به آن‌ها در انجام تعهدات مالی خود یاری می‌رساند و از طریق این حمایت، بازیگران صنایع خلاق می‌توانند بدون محدودیت در بودجه، روی کار خویش تمرکز کنند.

نویسندگان، دراین بخش، به نتیجه‌گیری می‌پردازند. اهم آنها بدین شرح هستند:

• اقتصادخلاق مفهومی است که هدف آن، دستیابی به توسعه اقتصادی پایدار مبتنی بر خلاقیت می‌باشد.
• سرمایه‌انسانی، اجتماعی، فرهنگی و نهادی، انواع سرمایه‌هایی هستند که شالوده اقتصاد خلاق را تشکیل می‌دهند.
• برای پیشرفت اقتصاد، لازم است که مردم بطور خستگی ناپذیر، تلاش کنند.
• بازیگران فعال در اقتصادخلاق، وظیفه دارند که به روندهای موجود توجه نشان دهند و ایده‌های خلاقانه به آن‌ها اضافه کنند تا با نوآوری و تغییرات نوین، اقتصاد کشور را متحول نمایند.
• ایجاد اشتغال و نه افزایش تولید ناخالص داخلی، یکی از اهداف اقتصاد خلاق می‌باشد.