زمانی که مقامات چینی بر ساخت فیلم‌ها و مستندها محدودیت اعمال می‌کردند، کمپانی‌هایی که برای تولید مشترک با چین فعالیت می‌کردند، اغلب درگیر تقابل فرهنگی و دشواری مذاکرات در مراحل مختلف فرایند فیلم‌سازی بودند. در این میان، محصولات فرهنگی چینی اعتبار بین‌المللی چندانی نداشتند. با این حال، از آنجایی که دولت چین در قرن بیست‌و‌یکم سرمایه‌گذاری زیادی (شامل توزیع، انتشار و تولید) در زیرساخت‌های صنعت تلویزیون بین‌المللی انجام داد و به عنوان شریکی برابر با سایر کمپانی‌های بین‌المللی عمل کرد، دیپلماسی فرهنگی چین شروع به پیشرفت کرد. توسعۀ تولید مشترک، بُعد مهم، منحصربه‌فرد و موفقی از روابط فرهنگی چین را نشان می‌دهد که اغلب در بحث‌های دیگر نادیده گرفته می‌شود.
برای مطالعه‌ی متن کامل یادداشت این‌جا کلید نمایید.
