بلاکچین، یک دفتر کل توزیعشده غیرمتمرکز و اشتراکی است که کار فرایند ثبت تراکنش‌ها و ردگیری دارایی‌ها را در یک شبکه کسب‌وکار ساده می‌کند. با تکیه به این ویژگی‌ها دو قطعه فناوری با ارتباط خاص برای صنایع خلاق ظهور می‌کند: قراردادهای هوشمند (Smart Contract) و توکن‌های غیرقابل تعویض (Non-Fungible Token) که به اختصار NFT (ان‌اف‌تی) نامیده می‌شود. ان‌اف‌تی‌ها آثار هنری منحصربه‌فرد را شناسایی و مالکیت آن را در بلاکچین ثبت می‌کنند. قراردادهای هوشمند، روی یک بلاکچین ذخیره می‌شوند و در صورت برآورده شدن شرایط از پیش تعیین‌شده، به طور خودکار یک توافقنامه را اجرا می‌کنند و می‌توان از آنها برای تدوین قوانین فروش، استفاده و مجوز ان‌اف‌تی‌ها استفاده کرد. بیش از ۸۰ درصد از تمام ان‌اف‌تی‌ها در شبکه بلاکچین اتریوم ساخته و مستقر می‌شوند. از جمله اولین ان‌اف‌تی‌هایی که در اتریوم راه اندازی شدند، مجموعه هنری کرپیتوپانک‌ها (Cryptopunks) و بازی ویدیویی کریپتوکیتیز (Cryptokitties) بودند. یک محتوای خلاقانه، مثل هنر دیجیتال، یک شناسه منحصر به فرد دارد و مالکیت آن به یک آدرس منحصر به فرد در بلاکچین مرتبط می‌شود. هم قوانین در قراردادهای هوشمند و هم اجرای آن قوانین به صورت غیرمتمرکز در بلاکچین ثبت می‌شوند.
متن کامل این یادداشت را در ماهنامه مدیریت ارتباطات بخوانید.
