بررسی‌ها حاکی از آن است که کپی کردن تمام یا بخشی از ایده‌های خلاقانه صاحبان اثر یکی از چالش‌های عدیده صنایع خلاق و فرهنگی در ایران به شمار می‌رود. واقعیتی تلخ که بسیاری از افراد خلاق و نوآور در حوزه صنایع دستی، کتاب، نشر و پی‌نمایی، سینما، مد، هنرهای نمایشی، هنرهای تجسمی، بازی‌های ویدئویی و سایر عرصه‌های صنایع خلاق با آن مواجه‌اند. استفاده از متون نویسندگان بدون ذکر منبع یا خرید و فروش فیلم‌های سینمایی پیش از اکران یا هم زمان با آن، بخشی از دغدغه‌های شناخته شده در این حوزه است. بر اساس آخرین گزارش موسسه اتحاد حقوق مالکیت، امتیاز ایران در سال ۲۰۲۱، بر اساس شاخص بین‌المللی حقوق مالکیت (IPRI)، ۴.۱۴ (از ۱۰ امتیاز) برآورد شده است. رتبه ایران از بین ۱۲۹ کشور مورد بررسی، ۱۱۴ گزارش شده که ۱۱ پله نسبت به سال ۲۰۱۹ سقوط کرده است. این آمار، نشان از وضعیت نامساعد ایران در زمینه حفاظت و حمایت از حقوق مالکیت هنرمندان، نویسندگان و متخصصان فرهنگی دارد؛ برآیندی از ضعف نهادی و زیرساخت‌های حقوقی در این عرصه است و اهتمام نظام حکمرانی و متولیان اصلی حوزه فرهنگ و هنر را بیش از پیش طلب می‌کند.
زهرا اکبری، پژوهشگر پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه شریف
این یادداشت در تاریخ ۱۴۰۱/۰۴/۰۵ در روزنامه شرق انتشار یافته است.
برای مطالعه کل یادداشت، لطفا اینجا کلیک نمایید.
